قلب
Osmanlıca - Rumca - قلب maddesi. Cilt: 2 Sayfa: 1301 - Sira: 9
TÜRKÇE´DEN RUMCA´YA KAMUS-İ OSMANÎ, Yanko Hloros, 1899,, قلب yunanca ne demek. Osmanlıca - Rumca Sözlük, Türkçe - Yunanca Sözlük, قلب kelimesinin yunanca anlamı karşılığı nedir? Yunancada ne anlama gelir. Yunanlılar nasıl der.
Οθωμανικό-Ρωμαίικο Λεξικό , Τουρκοελληνικό Λεξικό, Τι σημαίνει قلب ; Ποια είναι η σημασία της λέξης قلب ; Σε ποια έννοια χρησιμοποιείται το قلب ; Τι εκφράζει ο όρος قلب ; Ποια είναι η λεξική σημασία του قلب ; Τι είναι το قلب ; Τι σημαίνει το قلب ; Ποια είναι η επέκταση του قلب ; Μπορείτε να εξηγήσετε τη σημασία του قلب ; Τι αντιπροσωπεύει το قلب ; Λεξικό της Παλιάς Κωνσταντινούπολης Ρωμαίικης
قلب güncel sözlüklerde anlamı:
kalb ::: (a. i. c. : kulûb) : 1) yürek. 2) yürek hastalığı. 3) gönül. 4) mec. her şeyin ortası, ehemmiyetli, alıcı noktası.
kalb-i âhenîn ::: demirden yürek, demir gibi sağlam kalb.
kalb-i hâbîcfe ::: uyumuş kalb.
kalb-i hâbide-l cihan ::: cihanın uyumuş kalbi.
kalb-i harâb ::: harap gönül.
kalb-i mecruh ::: yaralı gönül.
kalb-i meftOr ::: bezgin gönül.
kalb-i metruk ::: terkedilmiş, bırakılmış gönül.
kalb-i muntazam ::: ed. harfleri ters okunduğu zaman da bir mânâ çıkan kelime : "reşat, taşer. . " gibi.
kalb-i muztarib ::: ıztıraplı kalb.
kalb-i nâ-şSd ::: kederli, hüzünlü gönül.
kalb-i selîm ::: temiz gönül. 5) değiştirme; çevirme, (bkz. : tahvil, tebdîl). 6) gr. harflerin yer değiştirmesi; meselâ : [vav müteharrik, mâ-kabli meftuh olursa, vav yaya kalb olur : vecede, ye-cidü. . gibi]
kalb-i ba'z ::: ed. metatezli kelimeler : "ihmâl imhâl. . " gibi.
kalb-ül-akreb ::: astr. semânın kuzey yarım ktiresinde görülebilen Akreb burcunun en parlak yıldızı, Antares, lât. alpha Scorpius.
kalb-üi esed ::: astr. arslan burcunun en parlak yıldızı, (Regulus) ; fr. : Regulus, lât. alpha Leo.
kalbî ::: (a. s.) : 1) kalbe mensup, kalble ilgili. Emrâz-ı kalbiyye : kalb hastalıkları. 2) içten, gönülden. Kalbiyy-üş-şekl : yürek biçi minde olan.
kalb ::: gönül , yürek , değiştirme
kalb ::: yürek
kalb ::: gönül
kalb ::: değiştirme
kalbî ::: (a. s.) 1) kalbe mensup, kalble ilgili. Emrâz-ı kalbiyye : kalb hastalıkları. 2) içten, gönülden. Kalbiyy-üş-şekl : yürek biçi minde olan.